Wat doet de sportarts bij inspannigsklachten, na mogelijke COVID infectie?

Casus: jongeman, wielrenner met benauwdheid en pijn op de borst bij inspanning.

Man 20 jaar, blanco voorgeschiedenis, wielrenner 15 uur per week werd verwezen via de huisarts i.v.m. benauwdheid en pijn op de borst tijdens inspanning. Eerdere analyse bij de huisarts met een rust hartfilmpje was niet afwijkend.

Hierop volgde een consult bij de longarts, waar bij longfunctietesten en testen voor astma geen afwijkingen werden gevonden. Hierna werd de patiënt door de huisarts naar de cardioloog verwezen, waar geen afwijkingen op het hartfilmpje tijdens inspanning werden gevonden.
Op verzoek van de specialist en van de patiënt werd hij vervolgens verwezen naar de sportarts.

Consult/bezoek

Bij ons presenteerde hij zich met klachten van pijn en benauwdheid links op de borst ontstaan na een luchtweginfectie 6 weken daarvoor. In die periode heerste er ook COVID binnen zijn wielrenteam, maar hij heeft zichzelf niet getest tijdens zijn ziekteperiode. Daarnaast heeft hij last van sterk wisselende hartslagen en HRV (heart rate variability) sinds zijn ziek zijn.

Gezien zijn klachten ontstaan tijdens inspanning werd er bij de sportarts besloten tot een inspanningstest met ademgasanalyse op de ergometer. Uit de inspanningstest werden aan hart en longen geen afwijkingen gevonden. Wel werd een zeer afwijkend adempatroon waargenomen tijdens inspanning.

Sporten met een vermogensmeter

Er werden continue wisselingen in diepte en frequentie en een maximale ademdiepte van circa 50% gemeten bij de test waar 80% normaal is. Hierop werd besloten patiënt te verwijzen voor specifieke ademtherapie bij de diagnose dysfunctioneel adempatroon na mogelijk COVID infectie.

Toelichting en de rol van de sportarts

Het typisch ontstaan van klachten van benauwdheid en klachten van pijn of druk op de borst tijdens inspanning, zijn klachten die goed kunnen worden onderzocht met een inspanningsonderzoek uitgevoerd door de sportarts. De huisarts blijft natuurlijk wel altijd leidend in de keuze voor de cardioloog, longarts of sportarts. Vanuit de sportgeneeskunde wordt altijd een uitgebreide inspanningstest gedaan, waarin naast het hartfilmpje ook de longen onder stress (-inspanning) worden gemeten door middel van een masker. Met het masker kan bijkomstig ook nauwkeurig het ademhalingspatroon worden gemeten, wat bijvoorbeeld afwijkende adempatronen kan opsporen zoals bij astma, te oppervlakkig ademen of hyperventilatie.

Op basis van de zuurstof en koolstofdioxide waarden, die ook gemeten worden met het masker, kunnen nog aanvullende trainingswaarden voor revalidatie of prestatie bepaald worden. De begeleiding in oncologische, hart en COVID-revalidatie kan dan individueel worden afgestemd op het eigen prestatievermogen van de patiënt. Met andere woorden; de patiënt kan dan echt individueel en op zijn eigen (gemeten) niveau gericht gaan werken aan herstel.

De toevoeging van een masker bij inspanningsgerelateerde klachten is in de Sportgeneeskunde vaak essentieel gebleken voor het stellen van een goede diagnose.

Op deze manier is bovengenoemde patiënt weer relatief snel op zijn oude niveau gekomen en fiets weer zijn huidige aantal uren en zonder inspanningsgebonden klachten.